Lubuskie - Warte Zachodu

Wycieczka do Parku Naukowo Technologicznego

Wraz z nadejściem ładnej wiosennej i słonecznej pogody, członkowie LOIIB wybrali się na wycieczkę techniczną w trzy bardzo ciekawe miejsca:

Do Parku Naukowo Technologicznego Uniwersytetu Zielonogórskiego w Nowym Kisielinie,

Do Laboratorium Drogowego działającego w ramach Wydziału Technologii zielonogórskiego Oddziału GDDKiA w Raculi

Do Drzonkowa k. Zielonej Góry na podsumowanie i omówienie wycieczki wraz ze zwiedzaniem Wojewódzkiego Ośrodka Sportu i Rekreacji.

Całą wycieczkę zorganizował nasz kolega Tadeusz Glapa, przewodniczący Komisji Ustawicznego Doskonalenia Zawodowego.

ODSŁONA PIERWSZA: PARK NAUKOWO TECHNOLOGICZNY UNIWERSYTETU ZIELONOGÓRSKIEGO W NOWYM KISIELINIE

Na zaproszenie dziekana Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska dr. hab. inż. prof. UZ Jakuba Marcinowskiego rozpoczęliśmy od zwiedzanie Parku Naukowo Technologicznego Uniwersytetu Zielonogórskiego. Tam pan Profesor osobiście oprowadzał nas po obiektach PN-T. Z właściwą sobie pasją zapoznawał nas z tajnikami pracy poszczególnych laboratoriów. Dodatkowo prezentację uzupełniali pracownicy poszczególnych obiektów.

Bardzo duże wrażenie robi wyposażenie, oprzyrządowanie i aparatura kontrolno-pomiarowa. Zgodnie z jednym z celów działania parku, którym jest stymulowanie rozwoju przemysłu w zakresie innowacyjnych oraz zaawansowanych technologii; wszyscy liczą na założone efekty. Oczywiście z racji ogromu zlokalizowanych w parku obiektów mogliśmy zapoznać się tylko z jednym z centrów tj. Centrum Budownictwa Zrównoważonego i Energii.

Główny wniosek, jaki wypłynął z pierwszych wrażeń to, że należy powtórzyć wycieczkę w rozbiciu na specjalności inżynierskie, które reprezentujemy. W konkluzji można zaryzykować twierdzenie, że każdy z nas codziennie spotyka się w pracy zawodowej z obszarami objętymi badaniami i doświadczeniami, jakie przeprowadzają poszczególne laboratoria. Stąd oczekiwania na efekty tych prac.

Na zakończenie; Przewodniczący LOIIB Andrzej Cegielnik podziękował panu Profesorowi, za wzorowo i efektywnie przeprowadzoną prezentację pracy laboratoriów.

HISTORIA POWSTANIA ORAZ CELE I ZADANIA PARKU NAUKOWO-TECHNOLOGICZNEGO UNIWERSYTETU ZIELONOGÓRSKIEGO W NOWYM KISIELINIE

  • 1998 rok – przeniesienie przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa Oddział Terenowy w Zielonej Górze własności nieruchomości rolnych we wsi Nowy Kisielin, Jany oraz Przytok na rzecz Politechniki Zielonogórskiej.
  • 2001 rok – powołanie Uniwersytetu Zielonogórskiego.
  • 2005 rok – podjęcie przez władze Uniwersytetu Zielonogórskiego w porozumieniu z władzami regionu i przedstawicielami przemysłu decyzji o potrzebie utworzenia Parku Naukowo-Technologicznego.
  • 2009 rok – wpisanie inwestycji w Parku Naukowo –Technologicznym Uniwersytetu Zielonogórskiego na Listę Projektów Kluczowych dla Województwa Lubuskiego.
  • 2010 rok – utworzenie spółki Lubuski Park Przemysłowo-Technologiczny.
  • 2011 rok – oddanie do użytku Centrum Logistycznego Parku Naukowo-Technologicznego i Platformy na rzecz Nauki i Gospodarki.
  • 2014 rok – oddanie do użytku Centrum Budownictwa Zrównoważonego i Energii, Centrum Innowacji Technologie dla Zdrowia Człowieka, Centrum Technologii Informatycznych oraz Inkubatora Przedsiębiorczości.
  • 2015 rok – powołanie spółki Park Naukowo-Technologiczny Uniwersytetu Zielonogórskiego Sp. z o.o..

CELE:

  • tworzenie warunków do wykorzystania naukowego oraz przemysłowego potencjału regionu,
  • stymulowanie rozwoju przemysłu w zakresie innowacyjnych oraz zaawansowanych technologii,
  • wspomaganie przedsięwzięć mających na celu zbliżenie Polski, w szczególności województwa lubuskiego do Unii Europejskiej.

ZADANIA:

  • przybliżanie wyników badań naukowych (i ich twórców) do praktyki społecznej i gospodarczej całego regionu,
  • tworzenie nowych technologii lub ulepszanie istniejących na podstawie prowadzonych prac technologicznych i prób na instalacjach z wykorzystaniem aparatury i specjalistycznego wyposażenia PNTUZ,
  • wspieranie procesu transferu technologii i promocja szeroko rozumianej innowacyjności,
  • inspirowanie powstawania oraz rozwój małych i średnich firm technologicznych.

Na terenie PN-T UZ mieszczą się cztery centra oraz inkubator przedsiębiorczości:

  1. Centrum Logistyczne PNT i Platformy na rzecz Nauki i Gospodarki.
  2. Centrum Technologii informatycznych.
  3. Centrum Budownictwa Zrównoważonego i Energii.
  4. Centrum Innowacji „Technologie dla Zdrowia Człowieka.
  5. Inkubator przedsiębiorczości.

Nas najbardziej interesowało CENTRUM BUDOWNICTWA ZRÓWNOWAŻONEGO I ENERGII, które składa się z pięciu laboratoriów

  1. Laboratorium Budownictwa Zrównoważonego z zadaniami:
  • Wielokryterialnej optymalizacji rozwiązań konstrukcyjnych, instalacyjnych i związanych z energią odnawialną, elektryczną i grzewczą, tak by w najlepszy sposób spełniały coraz ostrzejsze wymogi środowiskowe, jednocześnie nie pogarszając komfortu termicznego i jakości powietrza ich użytkownikom,
  • badania porównawcze efektywności różnych systemów i elementów budowlanych i instalacyjnych, w dokładnie takich samych i tak samo zorientowanych względem słońca pomieszczeniach,
  • badań wpływu zmieniających się warunków środowiskowych, często będących wynikiem działań w kierunku ograniczenia zużycia energii (temperatura, wilgotność, hałas, zanieczyszczenie powietrza, w tym głównie CO2) na efektywność uczenia się i pracy.
  1. Laboratorium Odnawialnych Źródeł Energii Elektrycznej z zadaniami:
  • dostosowanie charakterystyki źródeł do profilu obciążenia oraz warunków środowiskowych odbiorcy, który jest właścicielem układu generacji energii elektrycznej,
  • ocena wpływu dołączenia dodatkowych źródeł na poziom bezpieczeństwa w instalacjach elektrycznych, do których źródło jest dołączane,
  • opracowanie sposobów optymalnej koordynacji systemów wieloźródłowych typu: słońce + wiatr + wodór lub biogaz,
  • opracowanie rozwiązań energoelektronicznych układów sprzęgających pozwalających na przyjazną użytkownikowi integrację źródeł w ramach instalacji elektrycznej odbiorcy,
  • kompleksowa ocena potencjalnych korzyści finansowych wynikających ze stosowania rozwiązań z systemami wieloźródłowymi.
  • Laboratorium Kompatybilności Elektromagnetycznej
  • wzmocnienie innowacyjności i konkurencyjności wyrobów lokalnych przedsiębiorstw poprzez stworzenie możliwości wykonywania badań kompatybilności elektromagnetycznej urządzeń,
  • opracowywanie optymalnych technicznie i ekonomicznie dedykowanych metod zapewniania kompatybilności elektromagnetycznej,
  • wykonywanie znormalizowanych badań kompatybilności elektromagnetycznej, wymaganych do uzyskania znaku „CE”, umożliwiającego wprowadzanie urządzeń na rynek UE,
  • transfer wiedzy w zakresie zapewniania kompatybilności elektromagnetycznej urządzeń i systemów.
  1. Laboratorium Izolacyjności Akustycznej
  • badanie właściwości akustycznych przegród budowlanych (ściennych i stropowych), jak również takich elementów budowlanych, jak: okna, drzwi.
  1. Laboratorium Elektroakustyki z zadaniami:
  • badań i pomiarów czynników szkodliwych i uciążliwych dla zdrowia w środowisku pracy poziomu hałasu słyszalnego, infradźwiękowego,
  • analiz widma hałasu,
  • pomiarów emisji hałasu do środowiska w celu określenia szkodliwości i uciążliwości spowodowanych hałasem.

 

ODSŁONA DRUGA: LABORATORIUM DROGOWE GDDKiA W RACULI

 

W dalszej części udaliśmy się do nowoczesnego Laboratorium Drogowego w Raculi. Tam dzięki uprzejmości Naczelnika Wydziału Technologii zielonogórskiego Oddziału GDDKiA, kolegi Andrzeja Ladaczyńskiego (również członka naszej LOIIB), przy udziale jego współpracowników, mieliśmy okazję poznać tajniki pracy tej jednostki. Z przekazu werbalnego, wraz z prezentacją unikalnego sprzętu i urządzeń, mogliśmy poznać tajniki pracy laboratorium. Za tą prezentację koledze Andrzejowi Ladaczyńskiemu oraz jego współpracownikom należą się duże podziękowania.

 

Krótki opis Laboratorium Drogowego:

Na terenie Obwodu Drogowego w m. Racula powstało nowoczesne Laboratorium Drogowe w ramach Wydziału Technologii zielonogórskiego Oddziału GDDKiA. Jest to jedno z kilku największych laboratoriów drogowych GDDKiA w Polsce, które stoją na straży jakości dróg krajowych i autostrad. Obiekt posiada część laboratoryjną, halowo-magazynową oraz administracyjno-biurową o łącznej powierzchni około 1800 m2.

W Laboratorium Drogowym pracuje doświadczona kadra, wysoko wykwalifikowana w zakresie prowadzonej działalności. Na terenie woj. lubuskiego personel Laboratorium pracuje na całej sieci dróg krajowych administrowanych przez GDDKiA  oraz przy realizacji  takich inwestycji  jak  droga ekspresowa S3 na 7 pododcinkach , w tym 2 w granicach administracyjnych woj. dolnośląskiego.

 

Na każdym etapie realizacji inwestycji laboratorium GDDKiA sprawdza czy droga jest budowana przez wykonawcę zgodnie z normami jakościowymi wskazanymi w dokumentacji technicznej i obowiązujących przepisach oraz specyfikacjach technicznych. Badania przechodzą wszystkie nowobudowane, przebudowywane i remontowane drogi krajowe w ramach obowiązującego w GDDKiA systemu monitorowania jakości.

 

Laboratoria drogowe GDDKiA są w stanie zbadać każdy rodzaj i jakość zastosowanego na budowie materiału – zaczynając od najdrobniejszych pyłów, piasków, kruszyw, cementów, asfaltów przez betony, elementy betonowe, mieszanki mineralno-asfaltowe kończąc na gotowym produkcie - drodze i jej właściwościach. Tylko w 2012 r. Laboratoria Drogowe GDDKiA pobrały i zbadały prawie 69 tysięcy próbek. Na podstawie wyników badań wykonywanych zarówno przez Laboratoria GDDKiA, jak i przez samych wykonawców, na bieżąco wykonywane są niezbędne naprawy czy poprawki. Tak wnikliwy monitoring jakości powoduje, że drogi budowane są zgodnie z warunkami kontraktowymi, tak, by przez wiele lat służyły użytkownikom w dobrym stanie.

Laboratorium Drogowe Oddziału GDDKiA w Zielonej Górze działa w systemie jakości zgodnym z normami PN-EN-ISO-9001 ,  PN-EN ISO/IEC 17025  oraz posiada certyfikat  Akredytacji  Polskiego Centrum Akredytacji.

 

W ramach Laboratorium działają następujące pracownie specjalistyczne:

  • Betonów i materiałów wiążących

Laboratorium Drogowe WT wyposażone jest w nowoczesne maszyny wytrzymałościowe o nacisku 3000 kN do badań wytrzymałości betonu, ramy do badania wytrzymałości na zginanie elementów betonowych, urządzenia do badania wodoszczelności betonu, aparaty do oznaczania zawartości powietrza w świeżej mieszance betonowej oraz automatyczne komory do badania mrozoodporności betonu. Dysponuje samochodami laboratoryjnymi z podstawowym sprzętem do badania właściwości mieszanki betonowej i pobierania próbek betonu na budowie, co umożliwia prowadzenie systematycznej kontroli wbudowywanej mieszanki betonowej na budowach prowadzonych przez GDDKiA Oddział Zielona Góra, jak również badania stwardniałego betonu wykonywane w siedzibie WT LD w Raculi.

  • Nawierzchni asfaltowych

Zespół Asfaltów i Mieszanek Mineralno-Asfaltowych zajmuje się oceną przydatności mieszanek mineralno-asfaltowych zarówno przed wbudowaniem jak i już ułożonej nawierzchni. Oceniana jest jakość mieszanek przed dopuszczeniem ich do wbudowania wykonując m.in. badania składu, sprawdzając odporność na działanie mrozu, odporność na koleinowanie. Ocenie poddawana jest również jakość wykonanych warstw nawierzchni badając ich  grubość, sczepność pomiędzy warstwami, zawartość wolnych przestrzeni czy prawidłowe zagęszczenie. Dodatkowo badane są właściwości lepiszczy używanych do produkcji mieszanek mineralno-asfaltowych.

  • Gruntów i geotechniki

Zespołu Gruntów i Geotechniki zajmuje się badaniem podłoża budowli ziemnych, nasypów drogowych, warstw konstrukcyjnych wykonywanych w związku z budową, przebudową oraz utrzymaniem dróg krajowych i autostrad, zagęszczenia warstw robót ziemnych, przydatnością materiałów do robót ziemnych, rozpoznaniem geotechnicznym.

  • Kruszyw

W pracowni Kruszyw sprawdzane są materiały kruszywowe, których używa się do budowy drogi. Są one dobierane w zależności od warunków, w jakich powstaje droga oraz jakie pojazdy mają się po niej poruszać. Wykonawca przed rozpoczęciem prac musi uzyskać akceptację GDDKiA. Kruszywo jest badane pod względem jego właściwości fizycznych i mechanicznych

  • Diagnostyki nawierzchni

Głównym zadaniem zespołu jest wykonywanie pomiarów w ramach systemu DSN (Diagnostyka Stanu Nawierzchni; wcześniej SOSN – System Oceny Stanu Nawierzchni). Pomiary są wykonywane na całej sieci dróg krajowych i autostrad na terenie Oddziału w Zielonej Górze oraz częściowo dla innych Oddziałów. W zakres wchodzą badania: równości podłużnej, poprzecznej, makrotekstury, współczynnika tarcia nawierzchni, ugięć nawierzchni. Dane przekazywane są do Departamentu Zarządzania Drogami i Mostami, który wykonuje kompleksową ocenę dróg dla całego kraju. Ponadto wykonywane są badania odbiorcze powykonawcze nowych odcinków dróg w ww. zakresie oraz inne np. badania oznakowania poziomego (widzialność w dzień i w nocy, barwa), równości poprzecznej, znaków pionowych, badania georadarem, badania nośności aparatem VSS.

 

ODSŁONA TRZECIA: WOJEWÓDZKI OŚRODEK SPORTU I REKREACJI W DRZONKOWIE.

 

Po zwiedzaniu lekko zmęczeni udaliśmy się do Wojewódzkiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Drzonkowie (dawniej koło Zielonej Góry, obecnie na terenie „nowej” dużej Zielonej Góry). Tam czekały nas kolejne atrakcje - już typowo rozrywkowe.

Oprócz możliwości zwiedzenia ośrodka, był też: grill, dobrze schłodzone piwo-wszystko na świeżym powietrzu. Zaspokajając zapotrzebowania podniebienia przy konsumpcji wspaniałej karkówki, kaszanki oraz kiełbasek, wymieniano pierwsze wrażenia z wycieczki. Pojawili się nawet kolejni pretendenci aplikujący do „Tańca z gwiazdami”.

W tak miłej atmosferze, w integrującym nasze środowisko inżynierskie duchu - spędziliśmy bardzo miłe chwile. Na koniec nie zabrakło tradycyjnych zbiorowych śpiewów.

W trakcie rozmów pojawiały się pomysły na kolejne wycieczki. Należy również odnotować podziękowania dla kolegi Tadeusza Glapy za wzorowo zorganizowaną imprezę.

Dla zobrazowania miejsca naszego spotkania, krótka historia powstania i rozwoju ośrodka pięcioboju nowoczesnego wraz z obiektami towarzyszącymi:

Pięciobój nowoczesny rozwinął się na Ziemi Lubuskiej z inicjatywy znanego trenera - Zbigniewa Majewskiego. Jednym z pomysłów Szeryfa, jak się do dziś go nazywa, było wybudowanie miasteczka sportowego, obiektu dla potrzeb pięcioboju nowoczesnego, jak i rekreacji dzieci, młodzieży i dorosłych.

Budowa nowego Ośrodka rozpoczęła się od wydzierżawienia od Dyrekcji Lasów Państwowych 4ha terenu w Drzonkowie. Decyzją z dnia 10.09.1975 r. zatwierdzono realizację Planu Zagospodarowania Terenu. Już po sześciu tygodniach gotowe były: stajnia z 12 boksami wypełniona końmi, pochodzącymi z akcji "konia rzędem dla Drzonkowa", paszarnia, pokój dla masztalerzy, stylowa kawiarenka z kominkiem.

W dniach 17-22.09.1976 r. odbyły się w Drzonkowie I Mistrzostwa Świata Juniorów w Pięcioboju Nowoczesnym. Zawody te były pierwszą w województwie zielonogórskim imprezą sportową tak wysokiej rangi. Jeszcze przed mistrzostwami powstał hipodrom z trybuną i wieżyczką sędziowską. Przekazano zawodnikom treningową salę szermierczą, strzelnicę i siłownię. Ponadto zakończono budowę Pensjonatu z 57 miejscami noclegowymi, restauracją, barem i salą konferencyjną. Jeden z pracowników budowy tak się wypowiadał: "Pracujemy tu społecznie. W niedalekiej przyszłości z ośrodka będziemy wszyscy korzystali. Na budowie panowała tak wspaniała atmosfera, że nie możemy zawieść. Wszystko będzie gotowe w przewidzianym terminie".

 Krajowa prasa pozytywnie oceniła organizację zawodów, uznano je za wzorowe: ,,Były to Mistrzostwa udane pod każdym względem. Nowoczesny i funkcjonalny Ośrodek LKS "Lumel" w Drzonkowie zyskał światową „renomę".Dzień 1.01.1977r. stał się jedną z ważniejszych dat, wpisanych w kalendarium Ośrodka. Tego dnia doszło do formalnego powołania Ośrodka Pięcioboju Nowoczesnego i Jeździectwa Lubuskiego Klubu Sportowego ,,Lumel".

W trakcie II etapu budowy, Ośrodek zyskał halę gier, a przy niej pokoje na 20 miejsc, kolejny hipodrom, stajnię z ujeżdżalnią, halę ujeżdżeniową. Wybudowano korty tenisowe wraz z zapleczem, zespół basenów odkrytych - 50-metrowy, połączony z 25-metrową pływalnią. Bazę noclegową powiększono o 7 domków, przez co zyskano 70 miejsc noclegowych.

Ukoronowaniem prac była ocena organizacji Mistrzostw Świata w Pięcioboju Nowoczesnym w 1981r. Wille Guta, sekretarz generalny Międzynarodowej Unii Pięcioboju Nowoczesnego i Dwuboju Zimowego, tak wyraził swoją opinię o stanie technicznym obiektów: "Do żadnego z nich nie mam jakichkolwiek zastrzeżeń. Jeśli w ubiegłym roku można było jeszcze dyskutować czy Ośrodek w Drzonkowie jest najpiękniejszy i najbardziej funkcjonalny na świecie, to obecnie sprawa jest oczywista. To prawdziwa perła pięciobojowa i mogę mówić jedynie w superlatywach. Kompleks pływalni budzi wręcz zdumienie. To coś fantastycznego!".

 W prasie można było przeczytać: ,,Sportowy ideał zwie się Drzonków - nie mający odpowiednika w kraju - jeden z najpiękniejszych Ośrodków Pięciobojowych w Europie", ,,Sielska atmosfera, komfortowe warunki mieszkaniowe dla zawodników, wszystkie obiekty na małej powierzchni - czego więcej trzeba?".

W ponad 25-letniej historii, Ośrodek kilkakrotnie zmieniał nazwę i właścicieli. W latach 1989-1995 funkcjonował, jako Centralny Ośrodek Sportu w Warszawie oddział w Drzonkowie. Jednak w 1995 r. COS zrezygnował z prowadzenia swej działalności na tutejszych obiektach. Wtedy to ówczesny wojewoda zielonogórski powołał Wojewódzki Ośrodek Sportu i Rekreacji w Drzonkowie, działający na zasadach zakładu budżetowego. "Uruchomiono wszystkie obiekty, są chętni do korzystania z nich. Można korzystać z jazd konnych, hali tenisowej, sportowej, basenu. Działa Hotel, restauracja i kawiarnia"- cyt. prasa lokalna.

W ponad 25-letniej historii, Ośrodek kilkakrotnie zmieniał nazwę i właścicieli. W latach 1989-1995 funkcjonował, jako Centralny Ośrodek Sportu w Warszawie oddział w Drzonkowie. Jednak w 1995r. COS zrezygnował z prowadzenia swej działalności na tutejszych obiektach. Wtedy to ówczesny wojewoda zielonogórski powołał Wojewódzki Ośrodek Sportu i Rekreacji w Drzonkowie, działający na zasadach zakładu budżetowego. "Uruchomiono wszystkie obiekty, są chętni do korzystania z nich. Można korzystać z jazd konnych, hali tenisowej, sportowej, basenu. Działa Hotel, restauracja i kawiarnia"- cyt. prasa lokalna.

O Ośrodku tak wypowiadają się trenerzy: M. Wójcik - trener kadry maratończyków - "Zawsze wyjeżdżam stąd zadowolony. Warunki są wyśmienite...Ciekawe trasy, no i oczywiście dostęp do wszystkich obiektów treningowych. Drugie to atmosfera, która też jest ważna. I muszę tu pochwalić personel ośrodka...Tutaj zrozumiano pewną zasadę, że to oni są dla nas, a nie my dla nich"; J. G. Pyciak - Peciak - 3-krotny olimpijczyk, trener kadry USA w Pięcioboju Nowoczesnym - "Uwielbiam Drzonków. o według mnie najlepsze miejsce na Ziemi do uprawiania „pięcioboju nowoczesnego" Na terenie Ośrodka znajduje się Zielonogórski Klub Sportowy "Gaz Polski", w którym działają następujące sekcje sportowe:

  • Tenis stołowy,
  • Pięciobój Nowoczesny,
  • Triathlon,
  • Jeździectwo.

Co roku w Drzonkowie odbywają się zawody rangi krajowej i międzynarodowej, m.in.: Mistrzostwa Polski w Pięcioboju Nowoczesnym, Międzynarodowe Mistrzostwa Juniorów w Pięcioboju Nowoczesnym, odbyły się również: Olimpiada Młodzieży w tenisie stołowym, szermierce, pływaniu, Międzynarodowy Turniej Tenisa Stołowego Niepełnosprawnych, Halowe Mistrzostwa Polski na wózkach w tenisie ziemnym, Mistrzostwa Polski Juniorów w Akrobatyce Sportowej, Mistrzostwa Świata Juniorów w Akrobatyce Sportowej, Zawody Ogólnopolskie WKKW - mem. D. Soroki. Ośrodek umożliwia również organizację targów, odbywają się tu targi budownictwa, motoryzacyjne, spożywcze, turystyczne i inne.

Ośrodek w Drzonkowie może poszczycić się sławnymi wychowankami:

  1. Pięciobój nowoczesny:
  • P. Maciaszczyk, P. Olszewski, A. Skrzypaszek, M. Czyżowicz, D. Goździak, D. Mejsner, M. Horbacz, A. Stefanek, B. Kotowska, D. Nowak, A. Sulima - Jagiełowicz, E. Małoszyc;
  1. Jeździectwo:
  • M. Modelewski, D. Rakoczy, J. Szechowicz;
  1. Tenis stołowy:
  • L. Błaszczyk, T. Krzeszewski, D. Górak

i wielu innych.

 

W załączniku można zapoznać się z dokumentację fotograficzną, która przedstawia szczegóły tej wycieczki.

                                                                              Autor sprawozdania: Mirosław Gruszecki



Galerie: